نفرین به سفر که هر چه کرد او کرد...

چمدانم را بستم 

"پر از تنهایی ست" 

دلم را قفل خواهم زد 

که مبادا به سراغش آید 

دزد این خاطره های خوبم 

کیست همسفر این راه دراز؟ 

+ فردا راهی سفری سخت، طولانی و لعنتی هستم. دوباره غربت و تنهایی و دلتنگی های مداوم شروع شد، خدایا کمکم کن که این بار کم نیارم. 

+ کاش می دانستیم روزگاری که به هم نزدیکیم چه بهایی دارد 

   کاش می دانستیم که سفر یعنی چه! 

   و چرا مرغ مهاجر وقت پرواز به خود می لرزد!