و اما من

و اما من 

از فراسوی دیدنی های بسیار

تازه و شاید کمی دیر فهمیدم 

که از خود دور بوده و هستم 

و این است پایان ناکامی من بی تو 

تو را نمی دانم ولی اینجا سکوتی ست عجیب 

شاید دیگر بازنگردم به آنچه که بوده ام اما باز 

از تو دور شده ام 

و تازه معنی زنده گی را می فهمم 

نمی دانم الان کجایی یا چه می کنی 

اما نه شاید تقریبا می دانم 

اما خود نیز شاید گهگاهی  

به یاد آوری که با من بد بوده ایی 

و آنچنان که باید باشی نبودی 

هم خوشحالم که هرگز باز نخواهم گشت 

تا لحظه ای یا باری دیگر تو را نظاره کنم 

تو نمی دانستی آخر این بازی شوم 

هیچ برنده ایی ندارد و این  شد 

که هر دو اشتباه کنیم اما اشکالی ندارد 

من دانستم دیرتر از هر لحظه ی دیگری  

فهمیدم که اشتباه کردم 

امیدوارم مرا ببخشد بخاطر هر آنچه جوانی کردم. 

                                                                سحر۸۸.۲.۱